45 lat powabu ŠKODY 110R

Niekwestionowana motoryzacyjna miss zza żelaznej kurtyny, produkowana w zakładzie Kvasiny, ŠKODA 450/Felicia dość długo kazała czekać na swego godnego następcę. Jej bezpośredni sukcesor – atrakcyjnie stylizowana ŠKODA MBX - po pierwsze opuszczała bramy zakładu macierzystego, po drugie nigdy nie zdobyła choć zbliżonej popularności. Komercyjny sukces powrócił dopiero wtedy, gdy kolejny model o sportowym rysie został opracowany, a następnie seryjnie powielony w ambitnej filii marki – Kvasiny.

Pierwsze szkice i modele redukcyjne przyszłego coupe powstały wkrótce po opracowaniu ostatecznego kształtu podstawowej wersji nadwozia sedan, jeszcze w roku 1966. Projekt zatwierdzono do produkcji w listopadzie roku 1968. W stosunku do modelu wyjściowego, zakres wprowadzonych zmian był zasadniczy – „eRka” dzieliła z sedanem płytę podłogową, większość mechanizmów i elementy nadwozia do słupka A. Cała pozostała część karoserii została zaprojektowana od nowa, a zasadniczej modyfikacji poddano również szereg podzespołów, z jednostką napędową na czele.

Planowany na pierwsze dni 1970 roku start produkcji nie doszedł do skutku, głównie z powodu opóźnienia w dostawie tłoczników zamówionych w NRD oraz Jugosławii. Związana z nowym modelem rozbudowa zakładu Kvasiny, między innymi o nową tłocznię i lakiernię, została zakończona także z pewnym poślizgiem. Serię otwierającą zmontowano dopiero w sierpniu 1970 roku, a premiera modelu miała miejsce we wrześniu, podczas targów przemysłowych w Brnie. Do końca 1970 roku powstało zaledwie 180 egzemplarzy modelu 110R, który z miejsca stał się niezwykle pożądanym towarem, zarówno na rynku wewnętrznym, jak i licznych eksportowych. Pierwszy rocznik 110R posiadał jeszcze urocze detale, pamiętające modele MB oraz wczesne serie 100/110 – przykładowo wlew paliwa subtelnie ukryty pod znaczkiem marki w listwie ozdobnej przedniego błotnika, a dodatkowo przednie fotele pozbawione zagłówków.

W kolejnych sezonach pojazd nieustannie modernizowano, dopasowując jego specyfikację do wymagań odbiorców i próbując zestawić możliwości produkcyjne z potężnym popytem. Wśród najbardziej widocznych zmian należy wymienić pokrywę wlewu paliwa, zagłówki foteli oraz otwory wentylacyjne w tylnych słupkach, a w modelu z roku 1972, dodatkową parę reflektorów włączoną do wyposażenia standardowego sezon później, czy też mniejsze, 13-calowe koła stosowane pod koniec produkcji wraz z szeregiem drobnych elementów, zapożyczonych z nowej rodziny pojazdów 105/120 (Š742). Rekordową, roczną produkcję modelu osiągnięto w sezonie 1974, zamkniętym wynikiem 7 566 egzemplarzy 110R. Jeden z nich został stutysięcznym pojazdem zbudowanym w filii Kvasiny.

Dziś, na fali późniejszych sukcesów modelu 130RS, zostały prawie zupełnie zapomniane.

Ostatni egzemplarz modelu 110R zmontowano w Kvasinach w dniu 30 grudnia 1980 roku. Następcą pojazdu została ŠKODA Garde/Rapid produkowana w tym samym zakładzie w latach 1981-1990. Po roku 1990 era odmian pochodnych modeli ŠKODY, posiadających nadwozia odkryte bądź coupe skończyła się bezpowrotnie.

Dane techniczne ŠKODY 110R (Typ 718K), 1970

dla ŠKODA PR Portal - Tomasz Orlik, Automobilista, Grudzień 2015
Fotografie: archiwum ŠKODA